صدیقین (قرآن)گروهی از بندگان خداوند که در آیات قرآن معرفی شده‌اند، صدّیقین هستند. ۱ - معنای صدیقینصدّيقين از صدق و صدق به معناى مطابقت كلام با اعتقاد گوينده و واقع است. مفرد آن صديق است كه در تصوير معناى آن عبارات گوناگونى نقل شده است: الف. آن كه در نهايت راستگویی است؛ ب. آن‌كه همواره حق و پيامدهاى آن را تصديق مى‌كند؛ ج. آن‌كه رويّه و عادتش به راستى است؛ د. آن‌كه بدون تردید، دستورات خدا و انبیا را تصديق مى‌كند؛ ه. آن كه هرگز دروغ نمى‌گويد؛ گفتار و عملش بر طبق حق بوده، حقايق اشيا را مى‌بيند. در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه «صدّيقون»، «صدّيقين» و «صدّيقه» استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبط با صدیقین در قرآنپاداش صدیقین (قرآن)، گواهی صدیقین (قرآن)، مقام صدیقین (قرآن)، نورانیت صدیقین (قرآن)، هدایت‌یافتگی صدیقین (قرآن)، همنشینی با صدیقین (قرآن). ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۸، ص۳۹۳، برگرفته از مقاله «صدیقین». رده‌های این صفحه : راستگویی | موضوعات قرآنی
|